Ksiądz zadecyduje czy możesz wziąć ślub. Nowy dekret episkopatu.

Ksiądz zadecyduje czy możesz wziąć ślub. Nowy dekret episkopatu.

Od 1 czerwca wejdą w życie nowe przepisy dotyczące zawierania małżeństw konkordatowych w Polsce. Zmiany zostały ustalone w październiku 2019 roku na Konferencji Episkopatu Polski. Dekret wchodzi w życie od 1 czerwca 2020 roku.  Określa jakie są nowe uprawnienia otrzymuje ksiądz, w kwestii decydowania o zawarciu przez młoda parę małżeństwa.
W internecie znajdziemy sporo fałszywych lub wyolbrzymionych informacji na temat dekretu. Z tego powodu przeanalizowaliśmy dokument i odniesiemy się do najważniejszych zmian.
Pełny tekst dekretu znajduje się na stronie Episkopat.pl i zawiera 432 strony tekstu.

Rozmowy z kandydatami

Tekst dekretu, z znaczącej większości, dotyczy sposoby przeprowadzania rozmów z przyszłymi małżonkami. Pierwszy punkt jest zatytułowany “Dekret ogólny o przeprowadzaniu rozmów kanoniczno-duszpasterskich z narzeczonymi przed zawarciem małżeństwa” i oprócz instrukcji dla duszpasterzy, zawiera obszerne wyjaśnienia. Ksiądz zostanie obciążony dodatkową biurokracją oraz koniecznością wypełniania dodatkowych ankiet.

kanoniczne stwierdzenie zdolności prawnej nupturientów oraz dopełnienie wszystkiego, co jest wymagane, by małżeństwo mogło być zawarte zgodnie z nauczaniem i prawem Kościoła, czyli ważnie i godziwie. Ta część formacji zwana jest badaniem (rozeznaniem) kanonicznym lub egzaminem narzeczonych. Za jego przeprowadzenie odpowiedzialny jest proboszcz tej parafii (…) aby został sporządzony protokół rozmów kanoniczno-duszpasterskich przed zawarciem małżeństwa.

Ten punkt jest jasny ale zawiera jedną pułapkę. Chodzi o wyrażenie “zgodnie z nauczaniem i prawem kościoła” co jednoznacznie wskazuje, że w kwestii wydania zgody na zawarcie związku małżeńskiego, nadrzędne jest prawo ustalone przez Episkopat i Watykan. Praktycznie wyklucza to małżeństwa jednopłciowe, rozwodników oraz małżeństwa w których jedna osoba jest innego wyznania lub jest ateistą.

Kapłan przygotowujący i dopuszczający narzeczonych do małżeństwa winien mieć moralną pewność, że będzie ono zawarte ważnie i godziwie. Wymaga tego szacunek dla świętości małżeństwa, które w przypadku zawierania go przez dwoje ochrzczonych posiada rangę sakramentalną.

Wynika z tego, że jakiekolwiek wątpliwości księdza co do zasadności zawierania małżeństwa, doprowadzi do braku wydania zgody na ślub.

Po swobodnej rozmowie z narzeczonymi duszpasterz winien zadawać pytania każdemu z nich osobno, przynajmniej w tych kwestiach, które nie są tylko zwykłym pozyskaniem danych personalnych. Ten wymóg uzasadniony jest jednym z ważniejszych celów badania kanonicznego, mianowicie ochroną przed dopuszczeniem do zawarcia nieważnego małżeństwa. Rozmowa na osobności sprzyja szczerej wypowiedzi, co z pewnością ułatwi ocenę stopnia przygotowania narzeczonych do małżeństwa oraz zmniejszy niebezpieczeństwo podstępu i przymusu, jak również symulacji konsensu.

To jeden z najbardziej kontrowersyjnych punktów dekretu. Oprócz wspólnej rozmowy z dwojgiem narzeczonych, zostanie przeprowadzona seria rozmów indywidualnych. W rozmowie mogą paść pytania o sprawy intymne, przeszłość, dotychczasowych partnerów. Co więcej, jeżeli zostanie “zgłoszone” posiadanie partnerów w przeszłości, będzie to się wiązać z wypełnieniem dodatkowej ankiety na ten temat oraz złożenia dodatkowej przysięgi. Jeżeli w poprzednim związku urodziło się dziecko, może to stanowić przeszkodę w zawarciu małżeństwa.

Poniżej przedstawiamy wybrane punkty które są wskazane jako przeszkody w możliwości wydania zgody na małżeństwo:

UWAGA: Episkopat chce więcej mszy świętych – powodem jest koronawirus

punkt 36. Przeszkoda wieku. – dotyczy osób poniżej 18 roku życia. Zgodnie z dekretem, umożliwia się małżeństwo kobiety niepełnoletniej, która ukończyła 16 rok życia ale po zgodzie wydanej przez sąd. Nowy dekret nie zezwala na małżeństwo mężczyznom poniżej 18 roku życia.

Punkt 37. Impotencja. – Niezdolne do zawarcia małżeństwa są osoby, które nie mogą dokonać stosunku małżeńskiego.

Punkt 38. Zmiana płci. W w takiej sytuacji nie wolno spisywać protokołu przedślubnego, ustalać daty ślubu i czynić żadnych obietnic do czasu definitywnej decyzji Kurii Rzymskiej. Należy wówczas uprzedzić narzeczonych, że ich sprawa jest wysoce skomplikowana. Nie można bowiem dopuścić do zawarcia związku między osobami tej samej płci.

Punkt 41. Przy małżeństwie katolika z osobą nieochrzczoną zachodzi przeszkoda różnicy religii.

Punkt 43. Stan wolny tych, którzy przyjęli chrzest po osiągnięciu pełnoletniości należy potwierdzić zeznaniem dwóch wiarygodnych świadków,

Punkt 45 Wdowy i wdowcy. Przy pytaniach stawianych wdowcom i wdowom należy delikatnie zainteresować się, czy nie czują się współwinni śmierci współmałżonka.

Pełny tekst dekretu dostępny jest na stronie Episkopat.pl